Zamanın nasıl akıp gittiğini anlamakta zorlandığımız bu dünyada aniden içimize doğan sıkıntılar, hayatta yer bulma çabalarının tetiklediği dehşet duygusu ile büyüttüğümüz kaygılar ''Bilinmeyen Uzuvlar'' adlı sergide Baysan Yüksel tarafından “Evrimsel süreçte geliştirdiğimiz hayatta kalma mekanizmaları, tuhaf anlarda tetiklenip bizi kendi kendimizin düşmanı haline getirebiliyor.” İçgörüsüyle” ele alınıyor. Karanlık masalların sekanslarını andıran pentürler, bireysel ve toplumsal yüzleşmelerin iz düşümü. Bu duyguları, insana en uzak türlerden biri olan ahtapot figürüyle betimliyor. Esnek ve çok uzuvlu anatomiye sahip olan ahtapot, yaşadığımız bu hislerin değişkenliğini ve bilinmezliğini sembolize ediyor. Rüzgar ile duyguların uçuculuğunu, su ile kırılganlığı anlatıyor. Yaşanılan kaygılardan dolayı oluşan donakalma anına vurgu yapıyor. Bilinmeyen, izi sürülemeyen bir kaygı tetiklendiğinde oluşan duygu yükünün hissedildiği mikro saniyelik anları dondurarak izleyiciye yeniden hatırlatmaya ve hissettirmeye odaklanıyor.